Weevil στους κόκκους: πώς να αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε την υποβάθμιση της ποιότητας των καλλιεργειών

Γεια σε όλους! Ξέρετε, δεν έχω αγοράσει ψωμί σε ένα κατάστημα εδώ και δύο χρόνια. Στο χωριό μας, ένα ιδιωτικό αρτοποιείο λειτουργεί σε πλήρη χωρητικότητα, όπου απλά νόστιμα προϊόντα.

Όλα ήταν υπέροχα, αλλά όχι την περασμένη σεζόν. Η έντονη δραστηριότητα του σκώρου έχει μειώσει σημαντικά τον όγκο των κόκκων.

Και δεν ήταν τόσο δύσκολο να τον υπερασπιστούμε. Με κατηγορούμαι ότι δεν έχω χρόνο να τα βοηθήσω. Αλλά θα προσπαθήσω να βοηθήσω άλλους! Θέλετε να μάθετε αν εμφανίστηκαν οι σκώροι στους κόκκους, τότε πώς να το αντιμετωπίσετε; Ποια εργαλεία πρέπει να χρησιμοποιηθούν; Θα προσπαθήσω να εξετάσω τα πάντα λεπτομερώς τώρα.

Σχετικά με τα παράσιτα των σιτηρών και τα μέτρα ελέγχου

Η πραγματική μάστιγα των αποθηκευμένων σιτηρών, καθώς και τα δημητριακά και ακόμη και τα ζυμαρικά είναι τα λεγόμενα παράσιτα αχυρώνα. Μερικές φορές σε λίγους μήνες από την ζεστή περίοδο, μετατρέπονται σε ζωοτροφές τις ζωοτροφές που προετοιμάζονται για το χειμώνα.

Πρόληψη

Για να αποφευχθεί η μόλυνση των προϊόντων και των σπόρων με αχυρώδη παράσιτα, είναι απαραίτητο πρώτα να τηρούνται ορισμένοι κανόνες για την αποθήκευση τους. Αρχικά, χρησιμοποιήστε καλά κλειστά δοχεία. Δεύτερον, πρέπει να καθαριστεί προσεκτικά από τα απομεινάρια των παλαιών αποθεμάτων.

Πρέπει να διεξάγεται αυστηρός έλεγχος της περιεκτικότητας σε υγρασία των σιτηρών, των αλεύρων και των προϊόντων. Σε σιταποθήκες, να πραγματοποιούν συστηματικά προγραμματισμένα μέτρα για την ξήρανση και τη διαλογή σιτηρών.

Έχοντας ανακαλύψει τα παράσιτα, πρώτα απ 'όλα, προσδιορίστε την πηγή, τον τόπο της λοίμωξης. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιήστε φερομόνη και παγίδες κόλλας. Καθαρίστε ή καταστρέψτε το σημείο της μόλυνσης. Τυλίξτε τα βαριά κατεστραμμένα και μολυσμένα προϊόντα σε πλαστική σακούλα και καταστρέψτε τα και καίτε καλύτερα.

Σε πολλές περιπτώσεις, τα παράσιτα αποθεμάτων δεν αντέχουν στη θερμική επεξεργασία των σιτηρών και άλλων προϊόντων - πάγωμα σε -10 ° ή ισχυρή θέρμανση σε 50 ° και άνω.

Επιπλέον, υπάρχουν ευεργετικά έντομα - αναβάτες, οι οποίοι, υπό κανονικές συνθήκες, καταστρέφουν τα παράσιτα των αποθεμάτων.

Πώς να τα αντιμετωπίσετε

Αραβόσιτος (Sitophilus granarius). Ένα από τα πιο επικίνδυνα παράσιτα των αποθεμάτων σιτηρών. Χειμερινές αποθήκες σιτηρών. Οι προνύμφες αναπτύσσονται στους κόκκους σιτηρών (σίκαλη, σιτάρι, κριθάρι), καθώς και σε κόκκους βρώμης, καλαμποκιού, φαγόπυρου, ρυζιού, σόργου. Τα σκαθάρια ενηλίκων μπορούν να τρώνε αλεύρι, δημητριακά, ζυμαρικά.

Το Beetle συνήθως δίνει 3-4 γενεές ανά έτος. Τα σκαθάρια ενηλίκων ζουν από 7 μήνες έως 2 χρόνια. Το θηλυκό δημιουργεί μέχρι 300 αυγά. Η ανάπτυξη της προνύμφης και της κουτάλας περνά εντελώς μέσα στους κόκκους, και στη συνέχεια το σκαθάρι μαλακώνει στην έξοδο.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση (έως 50-60 °) ή κατάψυξη (έως -10 °) των μολυσμένων κόκκων.Τα σκαθάρια μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες -5 ° για 26 ημέρες, 38-40 ° -1-2 ημέρες και σε 50 ° να πεθάνουν μετά από 6 ώρες.

Πρέπει να τηρούνται οι κανόνες αποθήκευσης: αποθηκεύετε ξεχωριστά κόκκους διαφορετικής υγρασίας και διαφορετικούς χρόνους συγκομιδής. καθαρίστε προσεκτικά το δοχείο των συντριμμιών και τα απομεινάρια των παλαιών αποθεμάτων σιτηρών. ελέγχουν την περιεκτικότητα σε υγρασία των αποθηκευμένων κόκκων (όχι κάτω από 14 τοις εκατό), καταστρέφουν τα μολυσμένα αποθέματα.

Με σοβαρή λοίμωξη, απαιτείται υποκαπνισμός των σιτηρών και των χώρων με φάρμακα: πλάκες απογύμνωσης, ταινίες, μαγτοξίνη (φωσφορούχο μαγνήσιο), quickphos, fοxoxin (φωσφίδιο αργιλίου), metabrum 980.

Βρουκέλαιο ρυζιού (Sitophilus oryzae). Πολύ παρόμοια με ένα σκώρο, αλλά μικρότερο (μήκους 2,0-3,2 mm) και σε καφέ ελύτρα έχει τέσσερις κίτρινες κηλίδες.

Επιπλέον, το σφάλμα πετά καλά. Οι προνύμφες αναπτύσσονται στους κόκκους των σιτηρών (σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη), καθώς και στους κόκκους ρυζιού, βρώμης, καλαμποκιού, μπιζέλια και βρώσιμα κάστανα. Τα σκαθάρια ενηλίκων τρέφονται με αλεύρι, μπισκότα, κροτίδες, ζυμαρικά, πίτουρο.

Οι προνύμφες δεν μπορούν να αναπτυχθούν σε αυτά. Το σκαθάρι δίνει 2-3 γενεές ανά έτος και διαρκεί έως και 240 ημέρες. Το θηλυκό φέρει 380-575 αυγά. Οι προνύμφες και τα κουτάλια αναπτύσσονται μέσα στο σιτάρι. Με υγρασία μικρότερη από 6,7%. η ανάπτυξή τους σταματά.

Τα μέτρα ελέγχου είναι τα ίδια με αυτά που ισχύουν για τους σκώρους. Το σκαθάρι είναι πιο ευαίσθητο στο κρύο από το σκαθάρι του αχυρώνα, μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες -5 ° για 4 ημέρες, 5 ° -21 ημέρες.

Οι σκαθάρια και οι προνύμφες τρέφονται με κόκκους δημητριακών (σιτάρι, κριθάρι, ρύζι, κεχρί), κτυπημένο σιτάρι, φακές, κροτίδες, αποξηραμένες πατάτες. Οι κόκκοι και τα προϊόντα που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές έχουν μια συγκεκριμένη γλυκιά μυρωδιά με μέλι.

Το Beetle δίνει έως και 4 γενεές ανά έτος. Το θηλυκό φέρει 300-500 αυγά και ζει μέχρι και 390 ημέρες. Ο κύκλος ζωής του σκαθαριού διαρκεί από 34 έως 55 ημέρες. Σε θερμοκρασίες κάτω των 23 ° το σφάλμα δεν εκτρέφεται.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση ή κατάψυξη μολυσμένων σπόρων και προϊόντων. Το σκαθάρι είναι ανθεκτικό στην ψύξη: σε -5 °, πεθαίνει μετά από 28 ημέρες, σε -5 ° - μετά από πέντε ημέρες. Με σοβαρή μόλυνση, πραγματοποιείται υποκαπνισμός.

Τα σκαθάρια ενηλίκων δεν τρέφονται και οι προνύμφες τους τρέφονται με κροτίδες, μπισκότα, αρτοσκευάσματα, αλεύρι, δημητριακά, καθώς και ξηρά φυτά (μέντα), μπαχαρικά (πιπεριά), σοκολάτα, ξηρά μείγματα, ξηρές ζωοτροφές και φαρμακευτικά φάρμακα.

Στα έντερα των προνυμφών υπάρχουν συμβιωτικά βακτήρια που παράγουν βιταμίνες ομάδας Β και βοηθούν τους με τη διατροφή. Καρύδα προνύμφων σε κουκούλια επικαλυμμένα με σωματίδια υποστρώματος τροφής.

Κινούν ενεργά και εύκολα περιστρέφουν τις δίοδοι σε ένα στερεό υπόστρωμα και συσκευασία, έτσι ώστε να μπορούν να βλάψουν τα βότανα, τα βιβλία, τα ξύλινα προϊόντα, ακόμα και το αλουμινόχαρτο. Το Beetle δίνει από 1 έως 4 γενεές ετησίως. Το θηλυκό ζει από 13 έως 65 ημέρες. Ο κύκλος ζωής διαρκεί από 70 έως 200 ημέρες.

Καπνός καπνού (Lasioderma serriceum). Μπράουν σκαθάρι, πολύ παρόμοιο με ένα ψωμάκι ψωμιού, μήκους 2,0-2,5 mm. Διαφέρει σε πιο στρογγυλεμένο σχήμα σώματος και στρέφεται έντονα ανάποδα. Το σκαθάρι είναι γνωστό ως επικίνδυνο παράσιτο του καπνού και των προϊόντων καπνού.

Επιπλέον, μπορεί να φάει αλεύρι, δημητριακά, ξηρά μείγματα, αποξηραμένα φρούτα, βότανα, ξηρούς καρπούς, ρύζι. Οι προνύμφες μπορούν επίσης να βλάψουν ξηρά ανθοδέσμες, συλλογές εντόμων και ακόμη και φάρμακα. Οι προνύμφες των σκαθαριών φτάνουν εύκολα στα τοιχώματα των πακέτων όταν ψάχνουν για περιοχές για την ανάπτυξη.

Απλώνουν σε ένα κουκούλι μικρών σωματιδίων του υποστρώματος.Το Beetle δίνει από 1 έως 4 γενεές ετησίως. Ο κύκλος ζωής του είναι 26-120 ημέρες. Το θηλυκό ζει από 7 έως 28 ημέρες. Τοποθετεί 10-100 αυγά σε ένα υπόστρωμα τροφής. Σε θερμοκρασίες κάτω από 17 °, η ανάπτυξη των προνυμφών παύει.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση ή κατάψυξη μολυσμένων προϊόντων. Όταν θερμαίνεται στους 50 °, όλες οι προνύμφες και τα ενήλικα σκαθάρια πεθαίνουν σε 16-24 ώρες, όταν καταψυχθούν σε 0 °, σε 4-6 ημέρες. Για την πρόληψη της μόλυνσης, συνιστάται η αποθήκευση των προϊόντων σε καλά κλειστούς περιέκτες από γυαλί, μέταλλο ή πλαστικό.

Ο πυρήνας φασολιών (Acanthoscelides obtectus). Το σκαθάρι είναι γκρίζο-καφέ χρώμα (μήκους 2-5 mm), πετά καλά. Επικίνδυνο παράσιτο φασολιών στις αποθήκες. Το θηλυκό μπορεί να βάλει αυγά στο πεδίο σε ώριμα φασόλια φασόλια. Τα σκαθάρια πολλαπλασιάζονται γρήγορα στους σπόρους φασολιών σε εσωτερικούς χώρους, παράγοντας 3-4 γενεές ανά έτος. Το θηλυκό ζει 20-28 ημέρες και καθορίζει έως και 284 αυγά.

Οι προνύμφες αναπτύσσονται μέσα στους κόκκους φασολιών. Ο κύκλος ζωής διαρκεί από 26 έως 60 ημέρες. Μπορούν να αναπτυχθούν έως και 30 σκαθάρια σε έναν μόνο σπόρο φασολιών. Η προνύμφη πριν από την κουτάβια προετοιμάζει ένα ημιδιαφανές "παράθυρο" για την έξοδο των σκαθάρια.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση ή κατάψυξη μολυσμένων φασολιών.

Βρουκέλαιο (Bruchus pisorum). Το σκαθάρι με γκριζωπό-μαύρο χρώμα (μήκους 4-5 mm), πετάει καλά. Ζυγίζει μόνο τα μπιζέλια στον τομέα · δεν αναπτύσσεται στις αποθήκες. Το σκαθάρι δίνει μια γενιά το χρόνο, χειμώνες μέσα και έξω από τα μπιζέλια στις αποθήκες και στον τομέα.

Στο πεδίο, το θηλυκό βάζει από 130 έως 730 αυγά στην επιφάνεια των πράσινων φασολιών. Στη συνέχεια, η προνύμφη τσιμπάνεται στο πράσινο μπιζέλι και τρώει εκεί, μετατρέποντας σε χρυσαλίδα και σκαθάρι.

Ο κατεστραμμένος κόκκος χάνει τη βλαστική ικανότητα του, καθώς το έμβρυο πεθαίνει. Το σκαθάρι είναι ανθεκτικό στο κρύο, μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες 5 ° περισσότερο από 390 ημέρες, -5 ° - 260 ημέρες, -15 ° - μέχρι 6 ημέρες.

Σουρινάμ βλεννώδη (Oryzaephilus surinamensis). Μπράουν σκαθάρι (μήκους 2,2-3,5 mm), με πολύ επίπεδη μορφή σώματος και χαρακτηριστικές κηλίδες στα πλάγια. Έχει αναπτύξει φτερά, αλλά δεν πετάει.

Τροφοδοτεί όλους τους τύπους σιτηρών, προϊόντων σιτηρών (δημητριακά, αλεύρι), ζαχαροπλαστικής και αποξηραμένων φρούτων. Οι προνύμφες συνήθως τρέφονται με κατεστραμμένους ή σπασμένους κόκκους. Σε έντονα μολυσμένους κόκκους, μπορεί να υπάρξει "αυτοθερμία". Οι σκαθάρια χειμώνα καλά στις αποθήκες ή στον αγρό και ζουν μέχρι 3 χρόνια.

Το Beetle δίνει έως και 8 γενεές ετησίως. Το θηλυκό δημιουργεί μέχρι 400 αυγά. Ο κύκλος ζωής διαρκεί 29-32 ημέρες. Σε θερμοκρασίες κάτω από 17 °, οι προνύμφες δεν αναπτύσσονται. Το σκαθάρι είναι ανθεκτικό στη ψύξη, σε θερμοκρασία 0 ° ζει 22 ημέρες, σε -5 ° - 13 ημέρες.

Άλευρο Khrushchak (Tribolium confusum). Ένα κόκκινο-καφέ σκαθάρι με ένα επίμηκες επίπεδο σώμα (μήκος 3.1 - 3.5 mm). Έχει φτερά, αλλά σπάνια μύγες.

Το σκαθάρι και οι προνύμφες τρέφονται με αλεύρι και σιτηρά όλων των καλλιεργειών ψωμιού, αλλά και τους ηλιόσπορους και τους ξηρούς καρπούς. Οι κόκκοι και τα προϊόντα που έχουν μολυνθεί από το σκαθάρι έχουν οξεία καρβολική μυρωδιά, το αλεύρι σκουραίνει και γίνεται καφέ. Το θηλυκό ζει μέχρι 3 χρόνια, φτάνει μέχρι 350-400 αυγά. Το Beetle δίνει έως και 4-5 γενεές ανά έτος.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση ή κατάψυξη μολυσμένων προϊόντων. Το σκαθάρι μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες 5 ° για 22 ημέρες, -10 ° - 1 ημέρα, και η προνύμφη - 5 ημέρες. Με σοβαρή μόλυνση, πραγματοποιείται υποκαπνισμός.

Νότια πεταλούδα (μήκους 7-9 mm, διάμετρος πτερυγίων 13-20 mm) Τα εμπρόσθια φτερά είναι γκρίζα-κίτρινα, στην κορυφή του καφέ χρώματος Συχνές κάτοικοι των διαμερισμάτων Οι κάμπιες τρέφονται με αποξηραμένα φρούτα, καρύδια, κακάο, ξηρά τροφή για ζώα, καθώς και ηλιόσπορους, μπιζέλια, μερικές φορές κάμπιες τρέφονται με σιτηρά, αλεύρι, δημητριακά.

Στους σπόρους κάμπια, μόνο το έμβρυο συνήθως καταναλώνεται μακριά. Το θηλυκό ζει 24-30 ημέρες. Η πεταλούδα τοποθετεί 60-300 αυγά. Η κάμπια έχει λευκό-ροζ ή πρασινωπό χρώμα. Ο κύκλος ζωής είναι από 27 έως 305 ημέρες. Σε θερμοκρασίες κάτω από 8 ° δεν αναπτύσσονται κάμπιες.

Μέτρα ελέγχου. Ισχυρή θέρμανση ή κατάψυξη μολυσμένων προϊόντων.Αποθήκευση σε χαμηλές θερμοκρασίες. Με σοβαρή μόλυνση, ο χημικός υγρός έλεγχος επιβλαβών παρασίτων των εγκαταστάσεων πραγματοποιείται με παρασκεύασμα άφιξης 25%, καράτε 5%, fastak 10%. και υποκαπνισμό των αποθηκών.

Έλεγχος παρασίτων των σιτηρών κατά την αποθήκευση

Πρόσφατα, ο όγκος των αποθεμάτων των διαφόρων καλλιεργειών αυξάνεται τόσο στο σύστημα προμηθειών (ανελκυστήρες, επιχειρήσεις που λαμβάνουν σιτηρά) όσο και στο αναπτυσσόμενο σύστημα (εκμεταλλεύσεις, μετοχικές εταιρείες). Παρά τις διαφορές, τα συστήματα αυτά έχουν κοινό στόχο: τη διατήρηση των σιτηρών χωρίς ποσοτικές απώλειες και τη μείωση της ποιότητας.

Ένας από τους λόγους που οδηγεί σε σημαντικές απώλειες και μείωση της ποιότητας των κόκκων κατά την αποθήκευση είναι τα παράσιτα των αποθεμάτων σιτηρών (έντομα, ακάρεα, τρωκτικά ποντικού).

Στη Ρωσία και την Ουκρανία βρέθηκαν περισσότερα από 100 είδη παρασίτων, όπως: κρότωνες - 34, έντομα - 60 (κολεόπτερα - 51, λεπιδόπτερα - 9), τρωκτικά όπως ποντίκια - 6.

Υπό τις βέλτιστες συνθήκες, τα αχθοειδή παράσιτα έχουν υψηλή γονιμότητα και ταχεία ανάπτυξη, φτάνοντας σε σημαντικό αριθμό. Εκτιμάται ότι ένας σκαθάρι αχυρώνας και ρυζιού είναι ικανός να καταστρέψει 80 κόκκους στη ζωή του.

Η ζωτική δραστηριότητα των αχθοφόρων παρασίτων εξαρτάται σημαντικά από τη θερμοκρασία, την υγρασία των κόκκων και του αέρα. Παραδείγματος χάριν, μια θερμοκρασία 20-28 ° C και μια σχετική υγρασία 75-90% είναι ευνοϊκές για το σκώρο.

Σε θερμοκρασία 5 ... 10 ° C, τα σκαθάρια σταματούν να τροφοδοτούν, για 3 ° C - πέφτουν σε βαθύ, για 0 ​​° C και χαμηλότερα - πεθαίνουν.

Το βρώμικο ρύζι είναι πιο ζεστό και αγαπάει την υγρασία: η θερμοκρασία 26 ... 31 ° C είναι ευνοϊκή γι 'αυτό, και στους 13 ° C και περιεκτικότητα σε υγρασία κόκκων 10%, η ανάπτυξη σταματά. Για την καταπολέμηση των αχθοειδών παρασίτων χρησιμοποιείται ένα σύστημα προληπτικών (προληπτικών) και καταστροφικών μέτρων.

Μπορούν να ξεκινήσουν μέτρα από το πεδίο: η χρήση χημικής επεξεργασίας των καλλιεργειών, η οποία καταστρέφει και περιορίζει τον αριθμό των επιβλαβών οργανισμών. Συνεχίζονται στο στάδιο της προετοιμασίας σιταποθηκών για την αποθήκευση μάζας κόκκων. Σιταποθήκες με ένα μικρό γέμισμα, είναι επιθυμητό να είναι εντελώς άδειο και καθαρό.

Κατά τον καθαρισμό των σιταποθηκών, ιδιαίτερα τύπου αποθήκης, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε μη προσβάσιμα μέρη όπου αναπτύσσονται αρχικά τα παράσιτα: ανώτεροι και κατώτεροι χώροι γκαλερί, ανελκυστήρες πυθμένα, φρεάτια, αεραγωγοί. Η γειτονική περιοχή και ο εξοπλισμός για μεταποίηση και μετακίνηση σιτηρών υπόκεινται επίσης σε καθαρισμό.

Διαφορετικοί κόκκοι δεν καταστρέφονται εξίσου από τα παράσιτα του αχυρώνα. Ακόμη και εντός της ίδιας καλλιέργειας, οι μικροί, σπασμένοι και τραυματισμένοι κόκκοι είναι περισσότερο φθαρμένοι.

Ως εκ τούτου, πριν από την πλήρωση της αποθήκης, οι κόκκοι πρέπει να καθαριστούν, αφαιρώντας τις ακαθαρσίες και τα κατώτερα κλάσματα ζιζανίων και κόκκων ως εστίες πιθανής βλάβης. Στην περίπτωση αποικισμού σιτηρών με μικρά παράσιτα, απομακρύνονται σε κόσκινα με επιμήκη κύτταρα: 1,5-1,8 mm για σιτάρι, 1,4-1,7 για σίκαλη, 2,0-2,2 mm για κριθάρι.

Τα μεγάλα έντομα απομακρύνονται σε κόσκινα με οπές που επιλέγονται για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Ορισμένα παράσιτα, όπως οι βρουκέτες, μπορούν να αφαιρεθούν χρησιμοποιώντας διαχωριστές ή κανάλια αναρρόφησης.

Σε γενικές γραμμές, οποιαδήποτε μετακίνηση της μάζας των κόκκων επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση των κοπρωδών παρασίτων, περιορίζει την ανάπτυξή τους και την αφθονία τους. Ωστόσο, οι εργασίες για τον καθαρισμό και τη μετακίνηση της μάζας των κόκκων προκειμένου να καταπολεμηθούν τα παράσιτα πρέπει να εκτελούνται κατά την κρύα εποχή για να αποφευχθεί η μετανάστευσή τους.

Κατά τον ύπνο κατά την αποθήκευση και την αποθήκευση, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην περιεκτικότητα σε υγρασία των κόκκων. Η υγρασία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει τους κανόνες που καθορίζονται χωριστά για τους σπόρους και τους σπόρους τροφής τροφής.

Ένα από τα αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση των αχθοφόρων παρασίτων είναι η ψύξη των σιτηρών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο προφυλακτικά όσο και για να καταστείλει τη ζωτική δραστηριότητα των περισσότερων παρασίτων.

Για να γίνει αυτό, αρκεί να φέρουμε τη θερμοκρασία της μάζας των κόκκων σε 8 ... 10 ° C. Σε θερμοκρασία 5 ... 6 ° C, η διάρκεια ζωής της αποθήκευσης αυξάνεται τριπλάσια. Η ψύξη πραγματοποιείται σε κρύο, ξηρό καιρό με εξαερισμό ή ενεργό εξαερισμό.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ψύξης, πρέπει να ελέγχεται η περιεκτικότητα σε υγρασία ισορροπίας των κόκκων: αν είναι χαμηλότερη από την πραγματική περιεκτικότητα σε υγρασία, μπορεί να γίνει ψύξη, διαφορετικά οι κόκκοι θα υγρανθούν λόγω της προσρόφησης.

Ως εκ τούτου, το μέτρο αυτό συνιστάται κυρίως για καλλιέργειες που είναι ιδιαίτερα ασταθείς κατά την αποθήκευση, καταστρέφονται γρήγορα από επιβλαβείς οργανισμούς και επηρεάζονται από ασθένειες: καλαμπόκι, σπόροι και ελαιούχοι σπόροι.

Ως ακραίο μέτρο για τον έλεγχο παρασίτων των αποθεμάτων σιτηρών, χρησιμοποιείται η θερμική τους απολύμανση στις μέγιστες επιτρεπόμενες θερμοκρασίες.

Για να επιλέξετε τα καθεστώτα θερμοκρασίας και τη διάρκεια της απολύμανσης, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικό τραπέζι που λαμβάνει υπόψη τον τύπο του παρασίτου και τη θερμική του σταθερότητα. Ο σπόρος των σπόρων δεν συνιστάται να απολυμαίνεται καθώς είναι δυνατόν να μειωθεί η ομοιότητά του.

Απολυμάνσεις σιτηρών

Η χημική απολύμανση των κόκκων: αεροζόλ, αερίου (υποκαπνισμός) εξακολουθεί να παραμένει ένα ριζικό καταστροφικό μέτρο για την καταπολέμηση παρασίτων των αποθεμάτων σιτηρών. Η χημική επεξεργασία πραγματοποιείται σύμφωνα με ειδικές οδηγίες και εκτελείται από οργανισμούς που έχουν επίσημη άδεια.

Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται οργανοφωσφορικά και πυρεθροειδή εντομοκτόνα (Actellik, Arrivo, Karate, Fastak, Fufanon κ.α.), των οποίων ο κανόνας εφαρμογής είναι: με υγρή επεξεργασία - 0,2 l / m2, με αεροζόλ - 20 ml / m3 αποθηκευτικού χώρου. Για την επεξεργασία της επικράτειας, ο κανόνας διπλασιάζεται.

Η επεξεργασία παρτίδων κόκκων πραγματοποιείται με τα ίδια παρασκευάσματα κατά τη διάρκεια της φόρτωσης στα σιτηρά. Ο ρυθμός κατανάλωσης του φαρμάκου, για παράδειγμα, της Actellik, είναι 16 mg / t για τους σπόρους και τους σπόρους προς σπορά τροφίμων. Το Fastak συνιστάται μόνο για επεξεργασία σπόρων (με τον ίδιο κανόνα).

Το πλεονέκτημα της θεραπείας με αεροζόλ είναι το υψηλό αποτέλεσμα του φαρμάκου, ακόμη και σε μη καταπιεσμένες αποθήκες, το μειονέκτημα του είναι μια μάλλον μεγάλη χρονική περίοδος μέχρι την επιτρεπόμενη πώληση σιτηρών.

Είναι αξιόπιστα γνωστό ότι μετά από μερικούς μήνες τα υπολειμματικά παρασκευάσματα δεν υπερβαίνουν το μέγιστο επιτρεπτό επίπεδο (MDL) και επιτυγχάνεται αξιόπιστη προστασία των κόκκων όταν χρησιμοποιούνται τα παρασκευάσματα σε συνιστώμενες δόσεις.

Απολύμανση αερίων (υποκαπνισμός)

Από τα χημικά μέτρα, ο υποκαπνισμός του αερίου είναι ο πιο αποτελεσματικός.Για την εφαρμογή του, χρησιμοποιούνται τέτοια υποκαπνιστικά: αέριο αιθυλοβρωμίδιο, δισκία με βάση φωσφορούχο αργίλιο (Alfos, Foscom, Fostoxin). δισκία με βάση φωσφορούχο μαγνήσιο (πλάκες Degesh, Magtoxin).

Πριν από τον υποκαπνισμό, είναι απαραίτητο να σφραγιστεί προσεκτικά το δωμάτιο και ο υποκαπνισμός πρέπει να πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή μόνο ειδικών μονάδων που διαθέτουν άδεια και κατάλληλο εξοπλισμό.

Η απολύμανση είναι μια σχετικά σύντομη περίοδος - έως και 10 ημέρες από την έναρξη της θεραπείας. Το βρωμιούχο αιθύλιο τροφοδοτείται στη σύνθεση ή απευθείας στη μάζα των κόκκων από τους κυλίνδρους για τον υπολογισμό των 20-100 g / m3 (εφάπαξ επεξεργασία).

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση βρωμομεθυλίου πρόσφατα (από το 2005) περιορίζεται σοβαρά λόγω των αρνητικών επιπτώσεων στο ατμοσφαιρικό όζον. Είναι επίσης απαραίτητο για τον χρόνο του υποκαπνισμού με αυτό το αέριο και την απαέρωση να απελευθερωθεί το δωμάτιο από τους ανθρώπους.

Φωσφίνη υπό μορφή στρογγυλών δισκίων ή σκόνης χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του βρωμομεθυλίου. Τα δισκία εισάγονται στο ρεύμα των κόκκων χρησιμοποιώντας ειδικά διανεμητές. Πρότυπο - 2-6 δισκία σε 1 m3 ή ανά τόνο κόκκων.

Αλλά η ουδέτερη ουσία παραμένει στο σιτάρι - αργίλιο ή υδροξείδιο του μαγνησίου - και το υπόλειμμα φωσφιδίου αποσυντίθεται εν μέρει. Η διάρκεια του υποκαπνισμού εξαρτάται από τη θερμοκρασία: στους 5 ... 10 ° C - δέκα ημέρες. για 21 ... 25 ° C - πέντε ημέρες.

Η απαέρωση είναι τουλάχιστον δέκα ημέρες. Η πώληση σιτηρών επιτρέπεται στην περίπτωση υπολείμματος φωσφιδίου που δεν υπερβαίνει το επιτρεπόμενο επίπεδο (MDU). Οι ουδέτερες ουσίες με τη μορφή γκρίζας σκόνης αφαιρούνται από τους κόκκους με διαχωρισμό ή αναρρόφηση.

Το σχήμα υποκαπνισμού φωσφίνης (δοσολογία και χρόνος έκθεσης), ανάλογα με τον τύπο των επιβλαβών οργανισμών και τη θερμοκρασία, πρέπει να γεμίσει. Η μη συμμόρφωση με το καθεστώς οδηγεί στην αντίσταση (ανοσία) των παρασίτων στο φάρμακο.

Για τον έλεγχο της φωσφίνης χρησιμοποιούνται σωλήνες δείκτες διαφόρων κατασκευαστών και αναλυτές αερίου. Στη Ρωσία και την Ουκρανία χρησιμοποιούνται κυρίως δείκτες, καθώς το κόστος των αναλυτών αερίων είναι αρκετά υψηλό.

Ωστόσο, οι σωλήνες ένδειξης παρουσιάζουν αξιοσημείωτα μεγάλο σφάλμα και οδηγούν σε απολύμανση προϊόντων κακής ποιότητας, επομένως, θα πρέπει να προτιμάται ένας σύγχρονος αναλυτής αερίων.

Η σκοπιμότητα του υποκαπνισμού θα πρέπει να καθορίζεται βάσει του βαθμού βλάβης από επιβλαβείς οργανισμούς και της οικονομικής αποτελεσματικότητας των προγραμματισμένων εργασιών. Με βάση τον δείκτη της συνολικής πυκνότητας της μόλυνσης από έντομα και κρότωνες, οι παρτίδες κόκκων ταξινομούνται σύμφωνα με τα πέντε στάδια που εισάγονται στα κανονιστικά έγγραφα.

Διάστημα επιθεώρησης για μολυσμένους κόκκους Η αποτελεσματικότητα και η επικαιρότητα όλων των μεθόδων καταπολέμησης παρασίτων των αποθεμάτων σιτηρών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παρακολούθηση του επιπέδου μόλυνσης. Το διάστημα επιθεώρησης καθορίζεται με βάση τη θερμοκρασία και την υγρασία του σπόρου, το σκοπό του.

Για την αποθήκευση σπόρων σε σάκους πραγματοποιείται έλεγχος εντόμων κάθε 30 ημέρες το χειμώνα και κάθε 15 ημέρες το καλοκαίρι. Διεξάγεται δοκιμασία μόλυνσης σύμφωνα με τις κανονιστικές μεθόδους και πρότυπα.

Η χρήση μικροβιολογικών παρασκευασμάτων και παγίδων φερομόνης έναντι επιβλαβών και λεπιδοπτέρων επιβλαβών οργανισμών μπορεί επίσης να συνιστάται ως εναλλακτική λύση στη χημική μέθοδο καταπολέμησης των αχθοειδών παρασίτων.

Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δικαιολογείται μόνο με τον μικρό αριθμό και τους μικρούς όγκους αποθήκευσης. Εκτός από τα επιβλαβή έντομα και τσιμπούρια, σημαντικές ζημιές κατά την αποθήκευση των σιτηρών προκαλούνται από τα τρωκτικά που εκτρέφουν και βλάπτουν στην αποθήκη, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες.

Για την καταπολέμησή τους, η χρήση δηλητηριωδών δολωμάτων που βασίζονται σε φωσφίδιο του ψευδαργύρου (RODENFOS), brodifacum, flocumafen (Storm) και άλλα είναι αποτελεσματική. Οι γοητείες τοποθετούνται σε απόσταση 2-15 m η μία από την άλλη σε μέρη όπου συσσωρεύονται τρωκτικά.

Έτσι, η ολοκληρωμένη εφαρμογή όλων των μεθόδων προστασίας, λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθεση του είδους των παρασίτων, τα χαρακτηριστικά της βιολογίας τους, τον αριθμό και τον βαθμό βλάβης, τη συστηματική πρόβλεψη της ανάπτυξης και τον έλεγχο της βλαπτικότητας θα παράσχει αξιόπιστη προστασία των σιτηρών κατά την αποθήκευση.

Weevil σκαθάρι πώς να αγωνιστεί;

Το σκαθάρι του σκώρου, ή ελέφαντας, ανήκει σε μία από τις μεγαλύτερες οικογένειες, που αριθμούν περισσότερα από 70.000 είδη και οι περισσότεροι από αυτούς κατοικούν στις τροπικές περιοχές. Στην μέση λωρίδα ζουν περίπου 5.000 είδη βρουκέλλων.

Ο σκώρος είναι ένα παράσιτο φυτών και κάθε είδος έχει τις δικές του προτιμήσεις - ένα είδος βλάπτει τα φυτά των δασών, έναν άλλο κήπο, τον τρίτο κήπο, η τέταρτη ποικιλία του σκαθαριού βλάπτει το σημείο ανάπτυξης των φοίνικων, με αποτέλεσμα να πεθάνει το φυτό.

Περιγραφή παρασίτων

Οι βράχοι έχουν μήκος 1 έως 30 mm, ενώ τα τροπικά είδη μεγαλώνουν μέχρι 5 cm. Το σχήμα σώματος αυτού του είδους των σκαθαριών μπορεί να είναι επίπεδο και επιμήκη, κυλινδρικό, σε σχήμα ράβδου, ρομβοειδές, σφαιρικό, κυρτό ημισφαιρικό ή αχλαδιού.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του εντόμου είναι το επιμηκυμένο εμπρόσθιο μέρος του κεφαλιού - το τρίγωνο, λόγω του οποίου το γένος των εντόμων πήρε το όνομά του.

Οι Weevils χωρίζονται σε δύο υποείδη - βραχυπρόθεσμα και με μεγάλη ουρά, διακεκριμένα το ένα από το άλλο από το μήκος του νάρθηκα. Οι προνύμφες των μακρυμάνικων ειδών συνήθως αναπτύσσονται στους ιστούς των φυτών, τρώνε τους, και οι μικρές προνύμφες των προνυμφών ζουν στο έδαφος, τροφοδοτούν τις ρίζες των φυτών.

Οι βρεγίδες που ζουν στη μεσαία λωρίδα προτιμούν να ζουν με καλλιέργειες μούρων και δεν προσελκύονται από φρούτα, αλλά από μπουμπούκια ανθέων, στα οποία το θηλυκό φέρει αυγά.

Αχυρώνας - ένα μικρό σκούρο καφέ σφάλμα μήκους περίπου 4 mm με ανεπτυγμένα φτερά. Πρόκειται για επικίνδυνο παράσιτο καλλιεργειών.

Επιπλέον, οι αρχαιολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι έχει ασχοληθεί με τις καταστρεπτικές του δραστηριότητες από την αρχαιότητα: τον 20ο αιώνα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ίχνη βρουβιών σε ανασκαφές αρχαίων αιγυπτιακών ταφών και στην αρχαία Ρώμη το έντομο ήταν γνωστό ως παράσιτο που ονομάζεται Curculio.

Ένα ενήλικο έντομο βλάπτει τους κόκκους και τα προϊόντα του, και οι προνύμφες από αυγά, τις οποίες μια γυναίκα μπορεί να φτάσει μέχρι 300 σε μία ωοτοκία, αναπτύσσονται σε κόκκους κεχρί, σιτάρι, ρύζι (βρώμη ρυζιού), βρώμη, κριθάρι, φαγόπυρο και σίκαλη.

Weevil. Ο σκώρος στο διαμέρισμα είναι ο ίδιος αχυρώνας στο σιτάρι που εισέρχεται στο διαμέρισμα με τα πλιγούρια που αγοράζονται. Το θηλυκό βάζει κάθε αυγό σε μια σπηλιά που σκονίζεται σε έναν κόκκο και κλείνει την τρύπα με τις εκκρίσεις του.

Εκεί, μετά από 6-12 ημέρες, βγαίνει μια προνύμφη από το αυγό, το οποίο τροφοδοτεί στο εσωτερικό του κόκκου, και στη συνέχεια ψύνεται στο κέλυφος του και βγαίνει έξω. Πώς να απαλλαγείτε από τους σκώρους στους κόκκους; Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί το παράσιτο ακριβώς επειδή η προνύμφη, ενώ βρίσκεται στο σιτάρι, δεν μπορεί να ανιχνευθεί και παρόλα αυτά υπάρχουν τρόποι για την καταπολέμηση του σκώρου.

Πώς να απαλλαγείτε από ένα παράσιτο

Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε αυτό το επικίνδυνο και πολλών καταναλωτών παράσιτο με όλα τα διαθέσιμα μέσα - προληπτικά, φυσικο-μηχανικά, χημικά, βιολογικά και λαϊκά.

Ως προληπτικό μέτρο, πριν από την αποδοχή και την τοποθέτηση των κόκκων, οι αποθήκες από τον αχυρώνα θα πρέπει να απολυμαίνονται - υγρό ή αεροζόλ και στη συνέχεια οι κόκκοι θα πρέπει να υποβάλλονται σε κατεργασία - να ξηραίνονται, να καθαρίζονται από ακαθαρσίες από ζιζάνια, να ψύχονται στο μέγιστο και να υφίστανται επεξεργασία με εντομοκτόνα επαφής.

Στις καλοκαιρινές κατοικίες, όπου χρησιμοποιούνται και άλλοι τύποι επιβλαβών οργανισμών, για την καλλιέργεια, την χαλάρωση των κορμών δέντρων, την απομάκρυνση των πεσμένων φύλλων, την χρήση ξηρών και ασθενών κλαδιών, την απομάκρυνση των παρασίτων καλλιεργειών σε κλίτη, την προφυλακτική επεξεργασία των φυτών με το βιολογικό παρασκεύασμα Fitoverm, σπιτάκια και σπίτια πουλιών.

Και όταν εμφανιστούν οι ρώγες, πριν από τη σύζευξη και την τοποθέτηση των αυγών, συλλέγονται με το χέρι ή ανακινούνται πάνω σε ένα πυκνό ύφασμα που απλώνεται κάτω από δέντρα ή θάμνους, μετά από το οποίο τα παράσιτα καταστρέφονται.

Εάν η εισβολή των κοραλλιογενών είναι μαζική, θα πρέπει να καταφύγετε σε λαϊκές θεραπείες ή να μεταχειριστείτε φυτά με ισχυρά χημικά.

Βρουκέλλια (παρασκευάσματα)

Τα χημικά μέσα για την καταπολέμηση του βρουκέλλου είναι επικίνδυνα για χρήση στο σπίτι. Αλλά στον κήπο ή στον κήπο η χρήση τους είναι δικαιολογημένη. Οι καλύτερες προετοιμασίες για βρουκέλλα:

Το καλοκαίρι, τα σφάλματα στα δένδρα αντιμετωπίζονται με διάλυμα Bazudin ή Fozalon, που παρασκευάζεται σύμφωνα με τις οδηγίες, και κατά των προνυμφών των φύλλων του επιβλαβούς οργανισμού, το έδαφος μπορεί να υποβληθεί σε θεραπεία με Bazudin ή Diazinon.

Καταπολέμηση λαϊκών θεραπειών

Δεδομένου ότι η χρήση χημικών ουσιών μπορεί να βλάψει την ανθρώπινη υγεία, είναι καλύτερο να καταστρέψετε το βρουκέλαιο με μη τοξικές λαϊκές θεραπείες. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του σχηματισμού μπουμπουκιών, μπορείτε να μεταχειριστείτε φυτά με τέτοια φάρμακα:

Πώς να ασχοληθεί με weevil στο διαμέρισμα

Πώς να απαλλαγείτε από ένα φορτηγίδα αχυρώνα μετά από να βρεθεί σε ένα διαμέρισμα; Υπάρχουν απλοί και αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης του παρασίτου, με βάση τα χαρακτηριστικά της ζωής και της αναπαραγωγής του:

1. Ελέγξτε όλα τα αποθεματοποιημένα δημητριακά, το τσάι, το κακάο, τον καφέ, τα ζυμαρικά και το αλεύρι στα οποία μπορούν να εγκατασταθούν οι βρουκέτες και, αν βρείτε ίχνη της παρουσίας τους, τα προϊόντα αυτά, γιατί οι βρουκέτες και οι προνύμφες τους είναι καρκινογόνες.
2. δεδομένου ότι οι σκώροι και οι προνύμφες τους πεθαίνουν ήδη στους -5 ºC, είναι δυνατόν να τοποθετηθούν μη μολυσμένα προϊόντα, στα οποία μπορούν να παραμείνουν παράσιτα, για 2-3 ημέρες στον καταψύκτη. Για την πρόληψη, αυτό μπορεί να γίνει με όλα τα δημητριακά, το αλεύρι και τα ζυμαρικά που αγοράζετε. αυξάνεται στους 60 ºC και έπειτα σε έξι ώρες, επομένως είναι λογικό να θερμαίνονται οι κόκκοι στο φούρνο.
3. είναι καλύτερο να αποθηκεύσετε ήδη απολυμασμένα προϊόντα σε γυάλινα ή πλαστικά, ερμητικά σφραγισμένα δοχεία, ώστε το σφάλμα να είναι δύσκολο να μυρωδιάσει. Σε βάζα με δημητριακά και ζυμαρικά, βάζετε ολόκληρα σκελίδες σκόρδου αποφλοιωμένα από το φλοιό, 2-3 μοσχοκάρυδα μπορούν να τοποθετηθούν σε αλεύρι και προστίθεται λίγο ζεστό πιπέρι στα μπιζέλια και στα φασόλια.
4. τα ράφια και οι επιφάνειες στις οποίες στέκονται δοχεία με δημητριακά, αλεύρι ή ζυμαρικά, επεξεργάζονται από καιρό σε καιρό με σαπουνόνερο και έπειτα με τραπεζοειδές ξύδι και μετά την επεξεργασία τοποθετούνται με γαρύφαλλα, φύλλα δάφνης ή λουλούδια λεβάντας.
5. Για να διευκολύνετε την παρακολούθηση της κατάστασης των προϊόντων, μην κάνετε υπερβολικά μεγάλα αποθέματα χωρίς να χρειάζεται.

Στο εξοχικό σπίτι

Φράουλα Weevil. Φράουλα φραουλών είναι ένα γκρίζο-μαύρο μακρυμάλλη bug με μέγεθος έως 3 mm. Την άνοιξη, τα άτομα ζευγαρώνουν σε μπουμπούκια ανθέων, στα οποία αναπτύσσονται οι νύμφες. Πώς να χειριστείτε τους σκώρους στις φράουλες;

Την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι δυσάρεστη για το παράσιτο, μεταχειριστείτε την περιοχή με φράουλες με τέτοια μέσα:

• διάλυμα ιωδίου - αραιώστε για αυτό σε ένα κουβά με νερό ένα κουταλάκι του γλυκού ιώδιο?
• Διαλύστε 3 δισκία από το βυτίο Intra-Vir σε 10 λίτρα νερού.

Η πρώτη επεξεργασία πραγματοποιείται 5-6 ημέρες πριν από την ανθοφορία, την επόμενη φορά που ο ψεκασμός πραγματοποιείται στα μέσα του καλοκαιριού.

Cherry Weevil. Το κερασιά, είναι κεράσι, είναι ελέφαντας κερασιού, επηρεάζει όχι μόνο τα κερασιά, αλλά και τα κεράσια, τα δαμάσκηνα, τα βερίκοκα, τα κεράσι και ακόμη και το μοσχοκάρυδο.

Πρόκειται για ένα χρυσό πράσινο σφάλμα μήκους 5,5 έως 10 mm με μωβ μεταλλική απόχρωση. Οι προνύμφες είναι λευκές, διακεκομμένες με αραιές κόκκινες τρίχες, με καφέ κεφάλι και καφέ όργανα στόματος.

Οι βρουκέτες προκαλούν βλάβη στα γενετικά όργανα καλλιεργειών καρπών φρούτων ακόμη και πριν ξεκινήσει η ροή - οι μπουμπούκια των δέντρων στεγνώνουν και καταρρέουν. Η εισβολή του αγωγού κερασιών μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε απώλεια της απόδοσης φρούτων, αλλά και στα ίδια τα δέντρα μπορεί να εξαφανιστούν εξαιτίας του θανάτου των φύλλων.

Ο αγώνας κατά της κοκκινοσκουφιάς πρέπει να διεξάγεται με όλα τα δυνατά μέσα - προληπτικά, γεωτεχνικά, λαϊκά, βιολογικά και, αν χρειαστεί, χημικά:

Δαμάσκηνο δαμάσκηνου. Αυτό το χάλκινο σφάλμα με μεταλλική λάμψη μήκους έως 45 mm, που καλύπτεται από μικρές παχιές τρίχες, ονομάζεται επίσης κοχλίας για την εμφάνιση του. Όχι μόνο δαμάσκηνο, αλλά και αγκάθια, βερίκοκα, κεράσια, κεράσια, και μερικές φορές μήλα, μοσχοκάρυδα, τέφρα βουνού και ακόμη και κορινθιακή σταφίδα.

Οι αγωγοί χαλκού διεξάγονται με τους ίδιους τρόπους με τους βρεγάρους των κερασιών, ενώ τα πυρεθροειδή και οι οργανοφωσφορικές ενώσεις, για παράδειγμα, η Actellik, η Fufanon ή η Bazudin, ενεργούν καλύτερα με χημικά παρασκευάσματα.

Βαμβάκι σμέουρων. Το βατόμουρο καταστρέφεται από το ίδιο είδος σκώρου με τις φράουλες του κήπου και ο θηλυκός σκώρος προκαλεί την κύρια βλάβη του φυτού, η οποία μπορεί να προκαλέσει ζημιά έως και 30 μπουμπούκια σε μια εποχή, τοποθετώντας αυγά σε αυτά, από τα οποία εμφανίζονται προνύμφες μέσα σε 6-7 ημέρες, εβδομάδες.

Μπορείτε να αποφύγετε να εμφανιστούν τα σκνίπες στα σμέουρα με τα προληπτικά μέτρα προστασίας που έχουμε ήδη περιγράψει σε σας, αλλά εάν αποτύχουν τα προληπτικά μέτρα, προχωρήστε στη θεραπεία των σμέουρων με λαϊκές θεραπείες. Πώς να δηλητηριάσει ένα weevil εάν ο αριθμός των ατόμων του σε σμέουρα απειλεί να καταστρέψει την καλλιέργεια;

Κατά την περίοδο προώθησης μπουμπουκιών, η θεραπεία των θάμνων με τον Taran είναι δικαιολογημένη. Πριν από την άνθηση και μετά τη συγκομιδή, είναι καλύτερα να σπρέι σμέουρα με τα εντομοκτόνα Fufanon Expert, Karbofos, Iskra-M ή Novaktion.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, καταφέρνει καλά με το σκώρο στα σμέουρα Alatar. Πριν χρησιμοποιήσετε τα τοξικά φάρμακα, διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες και μην παραμελούν τα μέτρα ασφαλείας.

Ξηροί καρποί. Καρύδα από καρυδιές ή σκώρος - ένα καφετί στέλεχος μήκους 7-10 mm. Στα τέλη Απριλίου, τα θηλυκά του βάζουν τα αυγά σε άγρια ​​φουντούκια, και οι προνύμφες, αναπτύσσονται, τρέφονται με τον πολτό τους, με αποτέλεσμα να χάνονται τα μισά από αυτά.

Οι ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση του σκώρου σε ένα παξιμάδι είναι υψηλή υγρασία με μέση ημερήσια θερμοκρασία περίπου 19 ºC.

Pine weevils. Ο σκώρος είναι ένα μεγάλο πεύκο ή ερυθρελάτης - σκούρο καφέ σκαθάρι μήκους 7-14 mm. Τρία-έξι χρονών πεύκα και μόνο ενήλικα άτομα τους βλάπτουν, τρώγοντας τους στο φλοιό μέχρι το ξύλο. Οι πληγές από αυτά τα δαγκώματα συγχωνεύονται, καλύπτονται με χυμό αργύρου, από την οποία ολόκληρος ο κορμός γίνεται πίσσα και το δέντρο πεθαίνει.

Ο πεύκης είναι επίσης επικίνδυνος γιατί βλάπτει και τα φυλλοβόλα δέντρα - δρυς, ελάτη, σημύδα και άλλα, αν είναι κοντά σε πεύκο ή ελάτη.

Τα κωνοφόρα δέντρα καταστρέφονται από δύο ακόμη τύπους βρουκέλλων - πεύκου και μπλε πεύκου. Pine weevil, είναι ένας ελέφαντας πεύκων - ένα επικίνδυνο παράσιτο των κωνοφόρων κοκκινίζει, καταστρέφοντας το φλοιό των δέντρων, από το οποίο τα φυτά μπορούν να πεθάνουν.

Οι προνύμφες του μπλε πεύκου σκώρου τρώνε στο ξύλο, κάνουν κινήσεις εκεί και κουτάβι. Τα κωνοφόρα δέντρα υποφέρουν τόσο από ενήλικες μπλε σκώρους και από τις προνύμφες τους.

Οι φυσικοί εχθροί όλων των τύπων πεύκων είναι κοράκια, κοράκια, ψαροντούφεκα, δρυοκολάπτες, μάγοι και σαλάτες, που μπορούν να προσελκυστούν στον κήπο. Γαιοσκώληκες και σκαθάρια γουρούνια τρώνε επίσης.

Πώς να αφαιρέσετε τα βότανα από κωνοφόρα με εντομοκτόνα; Φροντίστε τα φυτά με Karbofos, Metaphos, Actellic ή άλλο φάρμακο κατά τη διάρκεια της περιόδου μαζικού διακανονισμού των παρασίτων.

Weevil - ένα επικίνδυνο παράσιτο αραβοσίτου

Το Beetle Weevil είναι το πιο επικίνδυνο αχυρώδες αραβόσιτο από διάφορες καλλιέργειες. Η ελαφρά μόλυνση με αυτά τα έντομα μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια ολόκληρης της καλλιέργειας.

Για πολύ καιρό υπάρχει ένας πόλεμος για τα σιτηρά ανάμεσα στους αγρότες και τα παράσιτα, και κάθε φορά που κάποιος γίνεται νικητής και κάποιος χαμένος.Και αν οι αγρότες γίνουν χαμένοι, αυτό σημαίνει ότι χάνουν χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, κέρδη.

Τι θα συμβεί αν το παράσιτο επιτρέπεται στους κόκκους;

Τέτοιοι κόκκοι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και κατά συνέπεια πωλούνται, υπάρχουν 2 λόγοι για τους οποίους:

• τα σιτηρά αυτά απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν για τρόφιμα
• ένας τέτοιος κόκκος έχει χαμηλές θρεπτικές ιδιότητες

Το πιο θλιβερό πράγμα για τους κόκκους είναι ότι ένας θηλυκός σκώρος κάτω από τις ιδανικές συνθήκες μπορεί να βάλει 200-250 αυγά σε τάξη, έτσι αγνοώντας τα αρχικά στάδια της πρόληψης σημαίνει να χάσετε ολόκληρη την καλλιέργειά σας.

Για να αποθηκεύσετε τα αποθέματά σας, πάρτε την προσοχή σας για 30 δευτερόλεπτα, τραβήξτε μια στυλό, ένα φύλλο και γράψτε τις βήμα προς βήμα οδηγίες για την καταπολέμηση των weevils, οι οποίες θα βρίσκονται στο τέλος του άρθρου.

Με ποιους όρους ζουν άνετα;

Οι πιο ιδανικές συνθήκες διαβίωσης είναι η θερμοκρασία δωματίου 26-30 ° C, η υγρασία αέρα 80-95% και η υγρασία του κόκκου 16-17%

Κάτω από τέτοιες συνθήκες, οι βρουκέλλοι μπορούν να δώσουν 3 απογόνους ετησίως και ζουν της τάξεως των 1-1,5 ετών. Όσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία στο δωμάτιο, τόσο πιο αργό θα αναπτυχθεί το έμβρυο, δηλαδή σε θερμοκρασία 16 ° C - 75-80 ημέρες, και στους 28-30 ° C θα είναι αρκετές 30-35 ημέρες.

Ένα κρίσιμο σημάδι για τα σκαθάρια είναι η θερμοκρασία + 10 ° C, κατά την οποία σιγά-σιγά σταματούν να τρώνε. Σε 0 ° C πεθαίνουν.

Όσο χαμηλότερη είναι η υγρασία στο δωμάτιο, τόσο πιο αργή είναι η διαδικασία ανάπτυξης. Υγρασία 10-15% είναι κρίσιμη για αυτούς. Αλλά δεν είναι πάντα δυνατό να επιτευχθεί μια τέτοια χαμηλή υγρασία στο δωμάτιο, αν η υγρασία είναι 50-60%, αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιβραδύνουν αργά στην ανάπτυξη.

Ο έλεγχος των αχλαδιών παρασίτων είναι ένας διαδοχικός αλγόριθμος των ενεργειών, ο οποίος θα συζητηθεί στην επόμενη παράγραφο.

Πώς να αντιμετωπίσετε τα παράσιτα;

Ετοιμάστε το δωμάτιο. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να κάνετε τον έλεγχο των παρασίτων με επεξεργασία με αεροζόλ.

Διαυγές ακαθαρσίες. Χρησιμοποιήστε ένα καθαριστικό σωρού ή εάν, με απλά λόγια, ένας διαχωριστής, αφού περάσει μέσα από αυτή τη συσκευή, ο κόκκος καθαρίζεται από τα απόβλητα, αφού τα παράσιτα μπορούν να καθίσουν ακόμη και κατά την ωρίμανση των σπόρων στον τομέα

Ζεσταίνουμε τους κόκκους έως και 50 μοίρες, σε αυτή τη θερμοκρασία, τα παράσιτα πεθαίνουν μέσα σε 6 ώρες, όπως ήδη είπαμε ότι το θηλυκό σκαθάρι έχει περίπου 200-250 αυγά. Αν παραλείψετε αυτή τη μέθοδο, δεν μπορούν να παραμείνουν πολλά παράσιτα, αλλά λόγω του ποσοστού γεννήσεων, ο αριθμός τους θα αυξηθεί "με την ταχύτητα του φωτός".

Χρησιμοποιήστε παγίδες. Αν έχετε ήδη αποφασίσει για την προέλευση της προέλευσής τους, βάλτε παγίδες κόλλας

Μην αναμειγνύετε σιτηρά με τα αποθέματα του περασμένου έτους. Αν εξακολουθείτε να έχετε μια καλλιέργεια από το προηγούμενο έτος, βρείτε μια θέση στην επόμενη αίθουσα για σιτάρι του τρέχοντος έτους, οπότε μπορείτε να κρατήσετε πέρυσι ασφαλή και υγιή, αν δεν είστε 100% σίγουροι για τη νέα καλλιέργεια.

Η χρήση ειδικών χημικών - καπνιστών.

Αχυρώνας Weevil - σιτηρά: σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι, ρύζι, καλαμπόκι, βρώμη

Λατινικό όνομα: Sitophilus granarius L.

Περιγραφή. Συστηματική θέση: απόσπαση των σκαθάρια, ή κολεόπτερα, οικογένεια των βρεφών (Curculionidae).

Διανέμεται παντού. Βλάπτει αποθηκευμένους κόκκους σιταριού, σίκαλης, κριθαριού, ρυζιού, καλαμποκιού, βρώμης, ιδιαίτερα έντονα στις νότιες περιοχές.

Προνύμφες, νεογνά, σκαθάρια μέσα στους κόκκους. Ο τελευταίος μπορεί να χειμωνιάζει στον διακρυσταλλικό χώρο, στους πιο διάφορους χώρους των σιταποθηκών. Την άνοιξη, με αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα στους 17 ° C, τα θηλυκά αρχίζουν να βάζουν τα αυγά, κάνοντας μικρές εσοχές στην καρυοψία και κλείνοντας τις τρύπες με σκληρυντικές εκκρίσεις υπό μορφή φελλού.

Η γονιμότητα του θηλυκού είναι περίπου 300 αυγά.Οι προνύμφες εκκόλαψης τροφοδοτούνται μέσα στους κόκκους, αφήνοντας μόνο ένα κέλυφος. Εδώ κουνάω.

Τα σχηματισθέντα μικρά σκαθάρια τρυπώνουν τρύπες στο κέλυφος των κόκκων και πηγαίνουν έξω, και στη συνέχεια επαναλαμβάνουν τον κύκλο ανάπτυξης. Το Weevil αναπτύσσεται σε θερμοκρασία αέρα 12-34 ° C και υγρασία κόκκων τουλάχιστον 11%.

Συνειδητοποιεί πλήρως τις δυνατότητές του σε θερμοκρασία αέρα 22-26 ° C και υγρασία κόκκων 15-16%. Υπό αυτές τις συνθήκες, μια γενιά αναπτύσσεται σε 36 ημέρες. Όταν η θερμοκρασία πέσει στους 5 ° C, τα σκαθάρια πέφτουν σε κρύο και σε -5 ° C όλες οι φάσεις της ανάπτυξής τους πεθαίνουν μέσα σε 1 μήνα.

Η μεγαλύτερη ποσότητα του επιβλαβούς οργανισμού επικεντρώνεται σε ένα επιχωματωμένο κόκκο έως 75 εκ. Ανάλογα με την κλιματική ζώνη, ο σκώρος δίνει μία έως τρεις γενεές ανά εποχή και αναπτύσσεται σε θερμαινόμενα δωμάτια όλο το χρόνο.

Μέτρα ελέγχου

Τα μέτρα για την προστασία των σιτηρών από τα παράσιτα αναπτύσσονται λαμβάνοντας υπόψη τα κλιματικά χαρακτηριστικά των περιοχών της χώρας μας. Ανάλογα με τη μέση ημερήσια θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της περιόδου συγκομιδής, διακρίνονται τρεις ζώνες στη Ρωσία, κάθε μία από τις οποίες χρησιμοποιεί διαφορετικές τεχνολογικές μεθόδους για την προστασία των αποθεμάτων σιτηρών.

Δεύτερη ζώνη. Η μέση ημερήσια θερμοκρασία αέρα είναι από 16 έως 20 ° C. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει την Κεντρική Μαύρη Γη (εκτός από την περιοχή Tambov) και τις περιφέρειες Ural (Orenburg και Kurgan).

Η τρίτη ζώνη. Η μέση ημερήσια θερμοκρασία αέρα είναι από 20 έως 23 ° C. Η ζώνη αυτή αντιπροσωπεύεται από τις περιοχές του Βόρειου Καυκάσου και της Βόλγα (περιοχές Αστραχάν και Βολγκογκράντ, Δημοκρατία της Καλμύκης).

Με τους πιο γενικούς όρους, το σύστημα των μέτρων προστασίας αποτελείται από τα ακόλουθα προληπτικά και καταστροφικά μέτρα.

Πριν από τη συγκομιδή των σιτηρών, οι σιταποθήκες καθαρίζονται από συντρίμμια, επισκευάζονται και περιλαμβάνουν όλα τα μέτρα που εμποδίζουν τη διείσδυση των παρασίτων και δημιουργούν όλες τις δυνατότητες για τον ενεργό αερισμό των σιτηρών και του υποκαπνισμού.

Η υγρή απολύμανση γίνεται με σακίδιο ή ψεκαστήρα κινητήρα, εφαρμόζοντας ένα διάλυμα εργασίας σε όλες τις εσωτερικές επιφάνειες των σιτηρών με ρυθμό 50 ml ανά 1 m2, με τα ακόλουθα χημικά μέσα, CE (ml / m2): αποφασισμένο - 0,2. καράτε - 0,4. karbofos ή fufanon - 0,8. η ηθοποιός - 0,4.

Εκτός από αυτή τη μέθοδο, οι επεξεργασίες με αεροζόλ χρησιμοποιούνται ευρέως στην πρακτική του ελέγχου παρασίτων των αποθηκών, οι οποίες επιτρέπουν την ταχεία και αποτελεσματική καταστροφή των παρασίτων που ζουν εκεί.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία ο σπόρος προέρχεται από τον αγρό, καθαρίζεται σε ρεύματα και στεγνώνει σε κρίσιμη υγρασία 14-15% και, αν αποθηκευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι 1-1,5% χαμηλότερη από την κρίσιμη.

Στην πρώτη ζώνη, ο σπόρος που χύνεται σε αποθήκες ψύχεται στη θερμοκρασία του χαμηλότερου ορίου ανάπτυξης παρασίτων, η οποία είναι επαρκής για την κανονική αποθήκευση.

Στη δεύτερη ζώνη, αυτή η τεχνική είναι επίσης η κύρια και η πρόσθετη είναι η επεξεργασία των κόκκων με τα εντομοακαρβοειδή επαφής.

Στην τρίτη ζώνη, η επεξεργασία των σιτηρών με εντομοακαρβοκτόνα είναι η κύρια τεχνολογική μέθοδος, ενώ η ψύξη είναι επιπλέον, η οποία μπορεί να γίνει την περίοδο του φθινοπώρου-χειμώνα.

Η επεξεργασία κόκκων με διαλύματα εργασίας χημικών παραγόντων εκτελείται σε ένα ρεύμα (όταν το μετακινείτε κατά μήκος ενός μεταφορικού ιμάντα).Τα τρόφιμα, οι σπόροι προς σπορά και οι ζωοτροφές υποβάλλονται σε επεξεργασία με αυτόν τον τρόπο με ρυθμό 500 ml διαλύματος εργασίας ανά 1 τόννο με τα ακόλουθα παρασκευάσματα: karbofos ή fufanon, CE (12-30 ml / t), actellic, CE (16 ml / t) κ.λπ.

Μεταγενέστερα μέτρα καταστροφικού χαρακτήρα διεξάγονται βάσει περιοδικών επιθεωρήσεων παρτίδων σιτηρών κατά την αποθήκευση. Εάν ο αριθμός των παρασίτων υπερβεί το οικονομικό κατώφλι επιβλαβούς και δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες αναπαραγωγής, συνιστάται υποκαπνισμός σιτηρών με μεθυλοβρωμίδιο ή φωσφίνη.

Πρόκειται για υψηλής δραστικότητας επικίνδυνες χημικές ουσίες, η εργασία των οποίων εκτελείται μόνο από εξουσιοδοτημένους ειδικούς, δηλαδή από άτομα που έχουν υποβληθεί σε ειδική εκπαίδευση.

Στις θέσεις αναπαραγωγής του ελαιοτριβείου, του αλεύρου και άλλων τύπων σκώρων, χρησιμοποιούνται παγίδες με κόλλα φερομόνης με ρυθμό 1 παγίδα ανά 150-200 δωμάτια. Οι παγίδες αντικαθίστανται καθώς οι πεταλούδες τους κατοικούν με πυροτέχνημα, αλλά όχι λιγότερο από 45 ημέρες αργότερα.

Κατά τη λήψη προστατευτικών μέτρων, θα πρέπει να ακολουθείται αυστηρά η "Οδηγία για τον έλεγχο παρασίτων αποθεμάτων σιτηρών", μέρη 1 και 2, Μ., 1992, και τον "Κατάλογο κρατικών φυτοφαρμάκων και αγροχημικών που επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία".